Blog 6: Waarom ik in de politiek ga?

Opgegroeid in het schilderachtige Sint-Maria-Oudenhove heb ik een zorgeloze jeugd mogen ervaren. België was destijds een van de welvarendste landen ter wereld, en de ouders van mijn leeftijdsgenoten konden over het algemeen comfortabel rondkomen. Het was heerlijk om te ravotten in dit prachtige dorp. Nooit had ik kunnen bedenken dat ik ooit zou twijfelen of mijn eigen kinderen een vergelijkbare toekomst zouden hebben.

De eerste twijfels begonnen echter na de bankencrisis van 2007/2008, die voornamelijk werd veroorzaakt door problemen op de Amerikaanse huizenmarkt. Belgische banken raakten ernstig in de problemen en de overheid moest ingrijpen. Daarna volgde eind 2009 de eurocrisis, toen Griekenland en andere Zuid-Europese landen dreigden failliet te gaan. Opnieuw moest de belastingbetaler de gevolgen dragen. De coronacrisis in 2019 en de daaruit voortvloeiende inflatie verergerden de situatie nog meer. Het aantal mensen in België dat momenteel moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen, neemt snel toe. Meer dan 43% van de Belgen geeft aan dat ze moeilijk of niet kunnen rondkomen aan het einde van de maand, terwijl dit vorig jaar nog 36% was. Eén op de drie Belgen moet zijn spaargeld al aanspreken om financieel rond te komen, en het afsluiten van leningen wordt ook steeds vaker noodzakelijk. Meer dan de helft van de middenklasse ervaart al moeilijkheden bij het rondkomen.

Bovendien worden we dagelijks geconfronteerd met verhalen over oorlog in Oekraïne, onrust in het Midden-Oosten en rellen in Frankrijk en Brussel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik regelmatig mensen om mij heen hoor praten over hun bezorgdheid voor de toekomst, zowel voor henzelf als voor hun kinderen.

Maar waar vinden we de oorsprong van al deze ellende en onrust? In eerdere blogs heb ik betoogd dat België - en de westerse wereld in het algemeen - de komende jaren een moeilijke periode tegemoet gaat. We zien namelijk dat het Westen zich in een neerwaartse trend bevindt wat betreft verschillende cycli. Ten eerste bevinden we ons in een neerwaartse trend binnen de langetermijncyclus van schulden (zoals Dalio heeft betoogd). Gedurende ons hele leven zijn er nog nooit zoveel schulden geweest als nu. Er is sprake van hoge inflatie en een relatief lage rentevoet. Centrale banken hebben grote moeite om de situatie onder controle te houden.

Wanneer ik lokaal en nationaal kijk naar het verkwistende gedrag van partijen zoals Vooruit en de PS, bekruipt mij oprecht angst voor de toekomst van onze kinderen, die uiteindelijk de prijs hiervoor zullen betalen. Op deze manier worden de kansen van onze kinderen ontnomen, simpelweg omdat de huidige generatie haar financiën niet onder controle kan houden.

Ten tweede zijn we getuige van een neerwaartse trend in de cyclus van interne orde (zoals beschreven in het concept van "fourth turning"). Voor onze ogen zien we traditionele partijen, met name Open VLD, CD&V en Vooruit, ineenstorten. Daarentegen winnen radicale partijen zoals Vlaams Belang en PVDA aan terrein. Volgens recente peilingen is Vlaams Belang zelfs de grootste partij geworden. Er heerst een groeiende ontevredenheid onder de bevolking, en instituties zoals de media en de politiek worden met wantrouwen bekeken. Om het vertrouwen in de politiek te herstellen, hebben we sterk leiderschap nodig. Er moet oprecht geluisterd worden naar de legitieme zorgen van de bevolking, zonder enige segmenten uit te sluiten alsof hun mening er niet toe doet. Anders zal de kiezer er zelf voor zorgen dat hun stem gehoord wordt.

Ten derde is er een duidelijke neerwaartse trend zichtbaar in de cyclus van externe orde (zoals beschreven in de lange cyclus van Modelski). In deze cyclus zien we dat de macht en welvaart van de Verenigde Staten relatief afnemen ten opzichte van zijn belangrijkste uitdager, China. Deze overgang zorgt voor aanzienlijke instabiliteit op internationaal niveau, en de oorlog in Oekraïne kan niet los gezien worden van deze ontwikkelingen. Het is essentieel dat onze politici begrijpen wat er gaande is op wereldniveau en hoe dit van invloed is op België, zelfs op lokaal niveau. Als een van de meest geglobaliseerde landen ter wereld kunnen we niet ontsnappen aan deze realiteit. Het feit dat er inmiddels al 65.000 Oekraïense vluchtelingen in België verblijven, onderstreept dit des te meer.

De lange cyclus vertoont een sterke correlatie met de economische Kondratieff-golven, ook bekend als lange conjunctuurgolven. Kondratieff-golven zijn langdurige cycli in de economische geschiedenis van de wereld, die meestal ongeveer 50-60 jaar duren en bestaan uit vier fasen: opkomst, bloei, neergang en depressie. Op dit moment bevinden we ons ook in een neerwaartse trend binnen deze cyclus. We naderen het einde van de vijfde Kondratieff-golf, gekenmerkt door de opkomst van computers en het internet. De zesde Kondratieff-golf staat nog in de kinderschoenen en zal naar verwachting worden gedomineerd door nieuwe technologieën zoals kunstmatige intelligentie, biotechnologie, duurzame industrie, nanotechnologie, enzovoort.

Het gevaar voor Europa is dat het op veel van deze technologieën achterloopt op de Verenigde Staten en China. Bovendien ontbreken in Europa echt grote commerciële spelers die kunnen concurreren op wereldniveau. Onze politici zullen Belgische ondernemers moeten ondersteunen bij het vinden van hun niche in de commercialisering van deze technologieën. Dinosaurussen in maatpak, die nauwelijks weten hoe e-mail werkt, zullen hier weinig inbreng kunnen leveren.

Bij de ontwikkeling en commercialisering van deze technologieën is het essentieel om een belangrijk evenwicht te vinden tussen economische groei en het waarborgen van de veiligheid van de burgers. Technologie op zichzelf is neutraal; het is niet inherent goed of slecht. Echter, bij verkeerd gebruik kunnen deze nieuwe technologieën paradoxalerwijs een existentiële bedreiging vormen voor de mensheid. Zowel kunstmatige intelligentie als biotechnologie, zoals gain-of-function onderzoek van virussen, kunnen potentieel gevaar opleveren voor onze samenleving zoals we die kennen.

In de politiek, zowel op nationaal als lokaal niveau, hebben we jonge mensen nodig die op de hoogte zijn van de ontwikkelingen op het gebied van deze nieuwe technologieën. Bovendien vereist het moed om tegen de gevestigde belangen van grote bedrijven in te gaan. De veiligheid en welvaart van de burgers moeten altijd vooropstaan.

Ik kies ervoor om de politiek in te gaan omdat we in deze uitdagende periode sterke leiders nodig hebben die de context begrijpen waarin ze moeten besturen. Bovendien moeten ze handelen in het algemeen belang van het volk. Helaas voldoet een aanzienlijk deel van de huidige politieke elite niet aan deze criteria.

Een voorbeeld hiervan is onze huidige premier, die zijn eigen politieke ambities boven zijn partij stelt, waardoor die partij momenteel nog slechts 8,3% in de peilingen behaalt. Daarbij brengt hij België ook nog eens dichter bij een financiële ondergang. Ook hebben we Christine Lagarde, de voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), die beweert dat "inflatie vrijwel uit het niets ontstaat". Dit is overduidelijk een leugen, aangezien zij maar al te goed weet dat het merendeel van de inflatie het gevolg is van het feit dat de ECB tussen 2019 en 2022 de geldhoeveelheid in omloop (in de vorm van biljetten en deposito's) met 37,6% heeft verhoogd.

De verspreiding van dergelijke onwaarheden en het egoïsme van sommige politici dragen aanzienlijk bij aan de ontevredenheid onder de bevolking. Ik ben vastbesloten om het anders aan te pakken en het algemeen belang van Zottegem en Vlaanderen altijd voorop te stellen. Op die manier hoop ik een positieve bijdrage te leveren aan een betere toekomst voor onze kinderen.